Woods hall

Ég hef verið frekar blogg löt upp úr síðkastið enda hefur verið mikið að gera. Um þar seinnustu helgi var Söllfest og var það mikið fjör og mikið gaman. Ég bjóst við að þetta yrði hávísindalegt en í staðinn voru flestir fyrirlesarnir að rifja upp gamal daga, sýna myndir og gera grín að Dieter. Það kom greynilega fram að hann hefur ekki breyst mikið enda gátu allar kynslóðir hlegið jafn innilega af setningum eins og: "ég tala við þig eftir 5 mínútúr" eða "ég þarf bara að hringja eitt símtal". Þetta endaði svo í mikilli átveislu á einum fínasta klúbb bæjarins og þar sannaðist að fyndnasti maður deildarinnar er fjálmálafulltrúinn okkar.
Seinustu helgi fór ég svo til Woods hole sem er lítill bær á Cape cod. Deildin heldur alltaf svona ráðstefnu á hverju ári þar sem kennararnir kynna sýna rannsóknir fyrir fyrsta árs nemunum og nemar og post-dokkar eru með veggspjöld til að kynna sín rannsóknarefni.
Þegar ég var ung þá hélt ég að allir vísindamenn væru svona eins og próffesor Vandráður í Tinna bókunum. Hins vegar þegar maður lítur í kringum sig á samkomu eins og woods hall þá sé ég að ég hef heft rangt fyrir mig. Allir þessir prófessorar eru mjög framalega á sínu sviði en það er um það bil allt sem þeir eiga sameiginlegt. Nokkrir þeirra sönnuðu að þeir gata ómögulega dansað á svona dans teppi (þetta er ein hvers konar tölvuleikur þar sem tákn á skjánum segja manni hvar maður á að stíga) aðrir plokkuðu peninga af saklausum nemendum í póker og enn aðrir voru syngjandi rokk lög fram á rauða nótt.
Fyrirlestranrnir voru einnig mjög ólíkir en allir voru áhugaverðir. Þar kom greinilega í ljós að sumir kennarnir eru mjög fyndnir, aðrir halda að þeir séu fyndnir en eru það engan vegin og svo eru sumir mjög alvörugefnir. Uppáhalds kennarinn minn brilleraði að vanda. Þegar hann var búin að leika samspil aktín og míósín í 20 mín hringdi klukkan til merkis um að hann ætti að hætta, hann sagðist þurfa aðein að klára og 15 mín seinna reyndi fundarstjórinn í örvæntingu að þagga niður í honum. Þá leit hann á fundarstjórann í forundrun og spurði hvort hann mætti ekki tala í 5 mín í viðbót. Þegar þessar 5 mín voru liðnar þá var hreinlega slökkt á skjávarpanum. Það stoppaði hann ekki og hann hélt bara áfram að tala. Við vorum nottulega í krampakasti yfir því að fylgjast með fundarstjóranum reyna að þagga niður í honum en þá hrópaði hann bara yfir salinn að þar sem hann væri hispanik þá væri hann vanur að tala í hávaða og svo hélt hann áfram að leika uppáhalds próteinin sín.
Þetta var semsagt góð helgi. Það mun samt taka smá tíma að venja sig á eðlilegt mataræði aftur því að þarna er alveg óhóflega góður matur og mikið af honum. Síðan voru alltaf a.m.k. 5 mismunandi kökkur í eftirrétt og svo gat maður gengið í ískistuna og fengið sér frostpinna.